ایران ضعیف شده یا این فقط یک جنگ روانی است؟
بعد از طوفان الاقصی، شهادت فرماندهان مقاومت و خرابکاری‌های اسرائیل در ایران، سوریه و لبنان، برخی تحلیل‌ها مدام از ضعیف شدن جمهوری اسلامی ایران می‌گویند. سقوط سوریه، انحلال حشدالشعبی، روی کار آمدن حداقلی‌ترین دولت بعد از انقلاب ، دلار ۸۵ تومانی، سیب‌زمینی ۷۰ تومانی و قطعی‌های گسترده برق و گاز؛ همه این‌ها تصویری از یک جمهوری اسلامی در ضعیف‌ترین مقطع ۴۵ ساله‌اش را برای برخی ساخته است.
«حالا که ایران خیلی ضعیف شده، آیا وقت حمله به تأسیسات هسته‌ای نیست تا یک‌بار برای همیشه کار را تمام کنید؟»
اما جواب ترامپ کوتاه و تکان‌دهنده است:
«آنها ضعیف نیستند. الان خیلی قوی هستند.»
اینجاست که باید پرسید: ترامپ و نتانیاهو، که هر سال ایران را تهدید شماره یک، دو و سه اسرائیل می‌دانند، چه چیزی را می‌بینند که برخی از ما نمی‌بینیم؟ چرا در بدترین شرایط اقتصادی، با دولتی که حتی طرفدارانش هم از عملکردش کلافه شده‌اند، همچنان ایران را قوی می‌دانند و گزینه حمله نظامی را تمام‌کننده نمی‌بینند؟
دشمن با ما صادق‌تر از رسانه‌هایش عمل میکند. او خوب می‌داند که اگر ایران در واقعیت ضعیف شده بود، نیازی به این حجم از عملیات روانی و جنگ روایت‌ها نبود. کافی بود چند موشک بفرستند و کار را تمام کنند. همانطور که در عراق و افغانستان و لیبی کردند.
اما مشکلشان این است که نمی‌توانند!
نه به خاطر حقوق بین‌الملل، نه به خاطر سازمان ملل، نه به خاطر جامعه جهانی. بلکه چون می‌دانند یک ایرانِ ضعیف، آن ایرانی نیست که با ترس و لرز درباره‌اش جلسه می‌گذارند و درباره‌اش توییت می‌کنند. یک ایران واقعاً ضعیف، مثل افغانستانِ طالبان و لیبیِ قذافی، دیگر تهدیدی نیست که برایش این‌همه هزینه کنند.
رسانه‌های دشمن سعی دارند به ما بقبولانند که کشور در لبه پرتگاه است، چون می‌خواهند تحلیل‌های ما را به سمت پذیرش شکست سوق دهند. وقتی کسی احساس ضعف کند، خودش را از قبل شکست‌خورده می‌داند. وقتی مردمی فکر کنند کشورشان در حال سقوط است، امید اجتماعی کاهش می‌یابد و نارضایتی به نقطه انفجار می‌رسد. و این، همان چیزی است که دشمن به دنبال آن است: جنگ روانی، بدون شلیک حتی یک گلوله!
ایران مشکلات داخلی زیادی دارد. اما جنگ‌ها را نه فقط اقتصاد، بلکه ساختار قدرت و بازدارندگی تعیین میکند. و اگر لحظه‌ای دشمنان ایران به این نتیجه برسند که ما واقعاً ضعیف شده‌ایم، درنگ نخواهند کرد. همانطور که در عراق و سوریه و افغانستان نکردند. و همانطور که حالا نمی‌کنند، چون می‌دانند که هزینه نابودی برای آنها هم خواهد داشت.
